ကျွန်တော့်မှာ ညီမလေးတစ်ယောက် ကောက်ရထားတာ ရှိတယ်၊ လိုင်းပေါ်က ညီမလေးပေါ့လေ၊ ကျွန်တော် သူမ အကြောင်း ခင်ဗျားတို့ကို နည်းနည်းပြောပြမယ်နော်၊ သူမနဲ့တွေ့ပုံက ဒီလိုပါ.…၊ တစ်နေ့ ကျွန်တော်ညစ်ညစ်နဲ့ ချက်ထဲမှာ စကားတွေ လျှောက်ပြောရင်း ကျွန်တော်အသည်းကွဲနေတာ တစ်နှစ်ကျော်ပြီဆိုတဲ့အကြောင်း ခုထိ ဒဏ်ရာတွေ နည်းနည်းတောင် မပျောက်သေးလို့ လိုင်းပေါ်အပျင်းပြေတက် စကားပြောနေတဲ့အကြောင်းရောက်သွားတယ်။ သူနဲ့ ကျွန်တော် ပြောတာ ဖတ်ကြည့်ပေါ့၊
သူမ……………..နင်က ယောက်ျားလေးပဲ ဘာဖြစ်မှာလဲ။
ကျွန်တော်……ဟာ နင်ကလည်း ဘာမှမသိပဲ ငါ့ကို ပြောနေတယ်၊
သူမ…………….သူက ချစ်စရာကောင်းလား။
ကျွန်တော်……အင်း…။
သူမ……………..နင် သူ့ကို အရမ်းချစ်တာပဲလား။
ကျွန်တော်……အင်း ချစ်တာပေါ့ဟ။
သူမ……………..ခုရော ချစ်သေးလား။
ကျွန်တော်……အင်းလေ ချစ်နေတုန်းပဲ၊ အချစ်ဆိုတာ ပျောက်ကွယ်တယ်လို့ ငါ မထင်ဘူးလေ၊ ဒါပေမယ့် သူက တခြားသူကို ချစ်သွားပြီလေ။
သူမ…………….သူ့မှာ ရောဂါတစ်ခုခုရှိရင်ရော နင်ချစ်နိုင်ပါ့မလား။
ကျွန်တော် မျက်ခုံးတော့ နည်းနည်းလှုပ်သွားတယ်၊ ဒါပေမယ့် အမှန်အတိုင်းပဲ ကျွန်တော် ပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်။
ကျွန်တော်……ချစ်မှာပေါ့ဟ၊ သူ့မှာ ရောဂါရှိမှန်း သိသိနဲ့ ငါချစ်ခဲ့တာ၊ သူနဲ့အခု ဖြစ်နေတဲ့ကောင်တောင် သူရောဂါရှိတာ သိချင်မှ သိမယ်။ (ကျွန်တော့်ချစ်သူမှာ အရင်က သူပြောပြဖူးလို့ ရောဂါရှိတယ်ဆိုတာ သိရတာပါ၊ ခုတော့ တကယ်ရှိ မရှိ ကျွန်တော် မသိတော့ပါဘူး)
ဇာတ်လမ်းက အခုမှ စတယ်၊..…ခဏအကြာ
သူမ…………….ငါ့ကို အရမ်းချစ်တယ်လို့ တဖွဖွ ပြောခဲ့သူကတော့ ငါ့ရောဂါကြောင့် ပစ်သွားခဲ့တာ၊ ဟားတိုက်ရယ်ပစ်ချင်တယ် သိလား။ ငါ အကြာကြီး အသက်ရှင်ချင်သေးတယ်ဟာ၊ ဖေဖေ မေမေ မောင်လေး ညီမလေးတွေနဲ့ အကြာကြီး နေချင်သေးတယ်။Continue Reading
အရင် ပို့စ်မှာ အလုပ်အတွက် ဝက်ဘ်ဆိုက်တစ်ခု လုပ်ရဦးမယ့် အကြောင်း ရေးခဲ့တယ်၊ အဲဒါနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဝက်ဘ်ဆိုက်လုပ်ပြီးတာတော့ ကြာပါပြီ၊ ဟိုပြင်ဒီပြင် ဟိုဖတ်ဒီဖတ် လုပ်နေတာနဲ့ ဒီအကြောင်းပို့စ်ရေးဖို့ကိုလည်း အာရုံက တော်တော်နဲ့ မလာဘူး ဖြစ်နေတာ။
ကွန်ပျူတာ ရှေ့မှာထိုင်ရင်း မယ်မယ်ရရ အလုပ်မရှိပဲ အချိန်ကုန်ခဲ့တဲ့ နေ့ရက်တွေ အရမ်းများလာခဲ့ပြီ၊ အလုပ်လက်မဲ့ပြီး မျှော်လင့်ချက်လည်း မဲ့နေတဲ့ ဘဝဟာ လူကို ပျင်းရိထိုင်းမိုင်းစေပြီး စိတ်ကျခြင်းများစွာကိုလည်း သယ်ဆောင်လာခဲ့တယ်၊ ဆေးလိပ်သောက်လိုက် လက်ဖတ်ရည်သောက်လိုက်နဲ့ တောင်တွေးမြောက်တွေး တွေးလိုက်၊ လုပ်စရာတစ်ခါတလေ ပေါ်လာမှ ထလုပ်လိုက်နဲ့ ရက်ပေါင်းများစွာ…..၊ လပေါင်းများစွာ……၊ နှစ်ပေါင်းများစွာ…..။
ဘဝထဲက ထွက်ခွါသွားခဲ့တဲ့ တခြားနှစ်တွေလိုပဲပေါ့၊ လူတစ်ချို့ ကိုယ့်ဘဝထဲဝင်လာပြီး ပြန်ထွက်သွားကြတယ်၊ ဒီနှစ်မှာတော့ မှတ်မှတ်ရရ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာတွေ နည်းနည်းပိုများခဲ့တယ်၊ ကျန်တာတော့ နယူးရီးယားပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဘာအထိမ်းအမှတ်နေ့ ညာအထိမ်းအမှတ်နေ့ ရယ်လို့ကိုယ့်အတွက်တော့ ထူးခြားတယ်ဆိုတာ မရှိပါဘူး၊ ဘယ်ရောက်ရောက် ဘာပဲလုပ်နေနေ ကိုယ့်စိတ်ထဲ ပျော်မှ နေ့တစ်နေ့ဟာ အသက်ဝင်တယ် မဟုတ်လား၊ အမှန်အတိုင်း ပြောရရင်တော့ ကိုယ်တိုင်က မပျော်နိုင်တာ၊ ပျော်ခွင့်မရှိတာ၊ ပျော်ချင်စိတ် မရှိတော့တာတွေနဲ့ပဲ နေ့ထူးနေ့မြတ်ဆိုတာတွေကိုလည်း သာမန်နေ့တွေလိုပဲ ကျော်ဖြတ်လာခဲ့တာ။ ကြာခဲ့ပေါ့။
Awareness